Wiele osób chcących założyć własny biznes obawia się wykonać pierwszy krok z powodu ogromu wiedzy, którą musi dysponować każdy przedsiębiorca. Rzeczywiście, prowadząc własną firmę nie można ograniczać się tylko do rozwijania swoich kompetencji w zakresie wybranej specjalizacji, lecz trzeba znać i rozumieć zasady funkcjonowania prawa regulującego prowadzenie biznesu.

Środki trwałe a wyposażenie

Jednym z podstawowych pojęć ze słownika każdego przedsiębiorcy są środki trwałe. Jest to niezwykle istotne, aby prawidłowo zakwalifikować wydatek w firmie, gdyż zakupy należy odpowiednio zaliczyć w poczet środków trwałych lub wyposażenia. Wydatki poniesione na wyposażenie mogą zostać wliczone w koszt uzyskania przychodu, a więc odpowiednie zaksięgowanie wydatków pozawala uzyskać korzyść podatkową. Co ważne, wydatki można zacząć wliczać w koszt uzyskania przychodu dopiero w momencie oddania wyposażenia do użytku. Natomiast osobną, lecz niezwykle ważną kwestią jest inwentaryzacja środków trwałych.

Obowiązki przedsiębiorcy

Prawo na podatników prowadzących księgowość w formie ksiąg handlowych nakłada obowiązek dokonania inwentaryzacji środków trwałych na koniec każdego roku obrotowego. Jednak, jeżeli do środków trwałych zostały zaliczone inwestycje, nieruchomości lub dobra znajdujące się na terenie strzeżonym czy też jest mowa o maszynach będących w budowie, ustawodawca dopuszcza odstępstwo od tej zasady. W tej sytuacji inwentaryzacja środków trwałych może zostać wykonana jedynie raz w przeciągu 4 lat.

Środki trwałe – czym są?

Prawo nie definiuje jasno czym są środki trwałe, a to pojęcie jest przywołane zarówno w ustawie o podatku dochodowym jak i o rachunkowości. W praktyce specjaliści z zakresu księgowości stoją na stanowisku, iż aby dany składnik majątku mógł zostać uznany za środek trwały musi spełniać jednocześnie kilka kryteriów. Pierwszym i dosyć oczywistym warunkiem jest fakt posiadania danego środka. Oznacza to, że dany składnik musi stanowić własność lub współwłasność. Nie ma tutaj znaczenia czy jest nabyty czy wytworzony we własnym zakresie, istotny jest jedynie fakt własności. Istotne jest jednak, aby był w pełni kompletny oraz zdatny do użytku najpóźniej w dniu przyjęcia. Co jednak jest krytyczne to fakt, iż składniki majątku mogą zostać uznane za środki trwałe tylko, jeżeli ich użytkowanie jest ściśle związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. To oczywiście nie wyklucza możliwości przekazania danego dobra w użytkowanie innemu podmiotowi. Przy czym nie ma znaczenia czy zostanie to dokonane na podstawie umowy najmu, dzierżawy czy leasingu. Ponadto, wyposażenie od środków trwałych odróżnia przewidywany okres użytkowania.

Przewidywany okres użytkowania

Inwentaryzacja środków trwałych nie będzie stanowić trudności przy zrozumieniu istotnej różnicy pomiędzy wyposażeniem a środkami trwałymi. Przedsiębiorca w poczet środków trwałych zalicza tylko te składniki majątku, których przewidywany okres użytkowania będzie dłuższy niż rok. Jednakże, należy pamiętać, że w momencie wejście w posiadanie danego dobra nie zawsze można ten okres przewidzieć. Dlatego w pierwszym roku można dany składnik ująć jako składnik wyposażenia, zgodnie z przewidywanym okresem użytkowania krótszym niż rok. Jeżeli po roku okaże się, że dane dobro jest wciąż w posiadaniu przedsiębiorcy i przez niego użytkowane, to wtedy należy już zaliczyć je w poczet środków trwałych.